"Why we need to travel..."

Hier is dan eindelijk weer een bericht over de belevenissen van mijn reis...

Ik was in Bali beland en de eerste dagen heb ik me daar uitermate geamuseerd in het rustige plaatsje Amed aan de Noord-Oostkust. Ik ben hierheen gegaan voor het behalen van mijn PADI OPEN WATER! Ik verbleef hier in een prachtige beachbungalow en waande me in het paradijs!!! Door de goede begeleiding van de nederlandse duikschool Jukung Dive en mijn Indonesische duikinstructeur Made heb ik na 3 dagen "zwoegen" mijn duikbrevet gehaald! Nadat ik het eerst toch wel een beetje een eng gevoel vond om mijn masker onder water af te doen en moest wennen aan het zoeken naar mijn neutraal drijfvermogen heb ik ontzettend genoten om in dit prachtige gebied te duiken! Mijn laatste 2 duiken heb ik zelfs mogen doen bij een shipwreck! Het Liberty wreck is Bali’s beroemdste duikstek. Dit  120 meter lange US Army transport schip werd getorpedeerd door een Japanse onderzeeër tijdens WOII. Ik heb prachtige vissen en leven onder water gezien... gelukkig nog geen haaien. Ik ben niet echt angstig aangelegd maar haaien staan toch wel in mijn top 3 van angsten maar ik kijk er naar uit om snel weer te gaan duiken en dan zeker haaien te spotten! Tjaaa adrenaline is toch echt verslavend ;)!

In Amed heb ik me naast duiken ook goed vermaakt met personeel en eigenaren van de duikschool... ondanks dat er weinig te beleven is in dit plaatsje (de locals wassen hun kleding nog altijd op de hand in de rivier) zijn de dagen voorbij gevlogen en de natuur is er prachtig! Ik heb zelfs 7 Balinese vrienden erbij die mij 1 avond volledig hebben ge-entertaind met hun live-muziek. Door 1 gitaar, 7 Balinese jongens, 1 Engels meisje en een of andere lokale alcoholische versnapering werd het een onvergetelijke avond waar ik me op een privé-concert of festival waande, liedjes zoals The Redemption Song van Bob Marley, Jason Mraz, Coldplay, Shania Twain, Kings of Leon, The Rolling Stones, The Dire Straits, John Lennon, Blur, Nelly Furtado en nog meer te gekke artiesten en nummers passeerden de revue. Als ik er aan terugdenk krijg ik weer "goosebumps"!

Na 10 daagjes alleen op Bali te hebben doorgebracht was de dag aangebroken dat Raquel aan zou komen: een oud-collegaatje van Medtronic die net zoals mij het reisvirus in haar bloed heeft en heel spontaan had besloten mij op te zoeken op Bali! Twee weken lang zouden wij ons gaan begeven tussen de Indo's. Ons avontuur samen begon in Kuta! Het weer was echter nog niet super en met af en toe een regenbui er door konden we de tweede dag toch wat uurtjes op het strand in Kuta doorbrengen! Dit strand is enorm populair bij surfers en je ziet dan eigenlijk alleen maar surfboards om je heen... Naast surfen kun je in Kuta ook goedkoop shoppen en hebben we alvast die eerste dagen wat winkeltjes doorgespit om te beslissen waar we aan het eind van de 2 weken terug zouden komen! Kuta is daarnaast ook bekend om het nachtleven... De naastgelegen plaatsjes Legian en Seminyak bieden samen met Kuta talloze restaurantjes, barretjes en nachtclubs. Om de vakantie van Raquel in te luiden hebben we ons dan ook laten brengen naar het wat modainere gedeelte Seminyak om daar ons te begeven tussen de partypeople. Daar aangekomen was het echter vrij uitgestorven maar besloten wij toch om "één" cocktailtje te nuttigen! Vier cocktailtjes p.p. later waren we blijkbaar in een of andere hot spot terecht gekomen. In de club begaven zich enkele Indonesische beroemdheden en andere hippe mensen die zelfs uit Jakarta een wkndje overvlogen om hier op stap te gaan! De hele club stond binnen een uurtje nok vol en alle voetjes gingen van de vloer dus het werd een super gezellige avond! Na een kleine omweg en een verwarrend gesprek met de taxi-chauffeur die de taal Engels nog niet helemaal beheerste zijn we uiteindelijk vroeg in de ochtend in ons bed gerold! Enig nadeel was wel dat we de dag erna met kater en wel moesten uitchecken om ons richting Ubud te begeven!

Ubud ligt vlakbij het centrale bergland van Bali en is het artistieke en culturele centrum maar ook dè plek op het eiland voor avontuurlijke activiteiten. Zo hebben wij hier een kookcursus gevolgd en zouden we nu in staat moeten zijn om jullie echte Balinese gerechten voor te schotelen, maar ik zeg hierbij dat dit natuurlijk altijd op eigen risico is ;). In Ubud hebben we op aanraden van een duits koppel een betrouwbare prive-chauffeur, Wayan, gehuurd. Dit is in Bali de goedkoopste manier om je te vervoeren en een local kan je natuurlijk van de beste inside-informatie voorzien. Zo heeft hij ons 1 dag rond gereden in zijn schattige autootje en hebben we Tanah Lot bezocht. Tanah lot is waarschijnlijk de meest bekende en meest gefotografeerde tempel van Bali. Het is ook de meest toeristische en dit ondervonden wij aan de lijve daar wij opeens de toeristische trekpleister werden en iedereen een fotootje probeerde te schieten met de 2 chica's from Holland. Na 5x poseren heb je dat toch echt gehad en hoe lief de mensen ook zijn we hebben ons een weggebaand naar de uitgang! Tijdens deze dag hebben we o.a. ook nog prachtige vulkanen, meren, rijstvelden en nog meer tempels gezien en we zagen hoe prachtig Bali werkelijk is!

Wij hebben onze sportieve kant laten zien tijdens een sunrise trekking naar Mount Batur. Gunung Batur is een actieve vulkaan en om de zonsopgang vanaf de top van Mt. Batur te zien werden we om 02.00 uur opgehaald door Wayan en naar de voet van de Batur vulkaan gebracht. Om 4.00 uur start de hike naar de top van Mt. Batur en onder leiding van onze gids Eddy was het 2 uur naar de top klauteren en weer 2 uur terug naar beneden glijden. Maar het uitzicht bij zonsopgang was prachtig, we hebben volop genoten van het zicht op het vulkanische landschap en Gunung Agung (hoogste berg van Bali) en zelfs Lombok in de verte! Na al deze inspanning hebben we ons de dag erna 4 uur lang laten verwennen in een spa en kwamen we heerlijk op adem door alle massage's, yoghurtbaden en andere smeerseltjes die op ons gesmeerd werden!

Lombok

Na Ubud hebben we met enige moeite vliegtickets kunnen scoren naar Lombok.  De werkelijke afstand van Bali naar Lombok is 50 km maar de veerboot presteert het om er vier uur over te doen en aangezien Raquel niet zo goed bestand is tegen lange bootreizen besloten we het vliegtuig te nemen! Lombok is een klein eilandje dat in een aantal belangrijke opzichten sterk verschilt van het beroemde buureiland Bali. Het klimaat is er droger, het landschap woester en het eiland is minder dichtbevolkt en ook minder toeristisch en voor mij ook meer hoe ik een oostere droom had voorgesteld! Vanuit het vliegveld hebben we koers gezet richting de drie idyllische Gili Eilandjes ten noordwesten van Lombok. Wij besloten 5 dagen door te brengen op Gili Trawangan en hebben hier genoten van de laid-back atmosfeer op deze ongerepte, geïsoleerde eilanden waar massatoerisme nog niet bestaat. Je merkt wel dat de eilanden in opmars zijn, maar er heerst nog steeds een rust. Door de afwezigheid van auto's of andere gemotoriseerde voertuigen krijg je het idee dat de tijd heeft stilgestaan. Je kunt gebruik maken van de Cidomos (paard en wagen) of je kunt een fiets huren maar lopend kun je het eiland makkelijk verkennen. De Gili-stranden zijn zonder twijfel heerlijker dan die van Bali of Lombok. Rondom alle drie de eilandjes bevinden zich waanzinnige duikplekken. De stranden zijn schoon en wit, het water is kristalhelder en de vissen die je er aantreft lijken mee te doen aan een wedstrijd ‘wie heeft de mooiste kleuren’. Manta roggen, schildpadden en andere schepsels maken deel uit van deze kleurrijke onderwaterwereld. 

Gili Trawangan staat bekend als het party eiland van de 3 eilandjes. Overal zie je borden met great mushroom shake, guaranteed ticket to the moon. Een paar avonden per week worden er in diverse bars thema-avonden georganiseerd en we hebben zelfs een filmpje meegepikt in een open air bios aan het strand!  We hebben een super tijd gehad hier en zodra het zonnetje tevoorschijn kwam lagen we op het prachtige strand. We hebben veel leuke mensen leren kennen en we hebben er een hele familie brothers van different mother bijgekregen! Dat zorgde voor leuke avondjes waar je staat te dansen onder de sterrenhemel met uitzicht op zee, leuke muziek, aardige locals en 20 andere nationaliteiten: Can Life be more beautiful?

De terugreis naar Bali was nog spannend omdat de vlucht op donderdag gecanceld was en we werden gedropt in een hotel in de hoofdstad van Lombok, om maar zwak uit te drukken is dit niet echt een aanrader, maar konden we de ochtend erna alsnog naar Bali vliegen. We hebben hier nog een race tegen de klok gedaan aangezien Raquel diezelfde avond alweer richting Nederland vloog en er nog laatste souvenir aankopen gedaan moesten worden. Alles is uiteindelijk nog goed gekomen en ik kijk met veel plezier terug op mijn tijd samen met Raquel. Quellie, thanks a million en nu op naar onze casa in BA :D!

Indonesia

Er zijn me tijdens mijn verblijf  in Indonesie enkele leuke dingen opgevallen die ik graag met jullie wil delen. In  Bali is het de gewoonte om de kinderen uit de Sudra-kaste volgens een bepaalde volgorde namen te geven. Het eerste kind krijgt de naam Wayan, het tweede Made, Nengah of Kadek, het derde Nyoman of Komang en de vierde Ketut. Daarna begint het weer opnieuw! Het kan dus zijn dat een Wayan trouwt met een Wayan en hun eerste kind heet dan Wayan! Je kunt je dan ook voorstellen dat wij veel Wayan's zijn tegengekomen...

Je merkt dat de mensen er alles aan doen om hun gedaalde inkomsten proberen op te vijzelen... dit betekent dat je echter geen rustige wandeling kunt maken in de meeste plaatsjes . Op iedere hoek van de straat krijg je de volgende vragen op je afgevuurd: Transport Transport?? Where are you from? Where do you stay? Massage? Please, have a look!

Naast wat local brothers heb ik er nu ook een twinsister bij. Tijdens de 2 weken dat ik met Raquel samen reisde kregen wij ook voortdurend de vraag of we twinsisters waren en soms voor het gemak konden we dit natuurlijk alleen maar bevestigen ;).

Wat vooral opvalt, waar ik ook kwam, is dat de mensen zo ongekend aardig, ontvankelijk en hartelijk zijn. Ik heb me tijdens de hele maand nog nooit onveilig gevoeld en wat me opvalt is dat ik heel erg mijn best moet doen om een van de volgende nare westerse eigenschappen te constateren: Brutaal, onbeschoft, agressief, arrogant, onbeleefd, stress, hoogmoed, individualistisch, materialistisch, verwaand gedrag, verwende jammerende kinderen die alleen maar rustig te krijgen zijn met een tv of een spelcomputer, klagende zure verbitterde mensen en/of mensen die wegkwijnen uit zelfmedelijden.

Indonesie... ik heb een maandje mogen proeven aan deze cultuur. De gastvrijheid en vriendelijkheid van de Balinese mensen, het heerlijke eten, de prachtige natuur en mooie stranden van de Gili's. Geen moment spijt van de beslissing om mijn reisroute te veranderen en ontzettend blij om kennis te hebben gemaakt met dit mooie land en ik hoop hier snel weer terug te komen!

Volgende keer alweer mijn laatste bericht over mijn laatste daagjes en terugkomst!

"...that is why we need travel. If we don't offer ourselves to the world unknown, our senses dull. Our world becomes small and we lose our sense of wonder. Our eyes don't lift to the horizon; our ears don't hear the sounds around us, the edge is off our experience and we pass our days in a routine that is both comfortable and limiting. We wake up one day and find that we have lost our dreams in order to protect our days.

Don't let yourself become one of these people. The fear of the unknown and the lure of the comfortable will conspire to keep you from taking the chances the traveler has to take. But if you take them you will never regret your choice..."