Voor ik vergeet en later alles anders heet...

Aangekomen in Singapore, de laatste bestemming en tevens het eindpunt van de reis. Ik heb niet zoveel zin meer om de stad nog te verkennen, de ene shopping mall na de ander. Ik kan me een tijd herinneren dat dit nog het paradijs voor mij zou zijn geweest! Ik heb dan ook 1 hele dag hier doorgebracht met "shoppen", maar of het nu aan mij ligt, mijn reis of mijn beperkte budget ik vind het maar niks en kan ook maar slechts 1 jurkje tot mijn aanwinst rekenen! Na een dag komt ook Tom aan vanuit Australië. De laatste dagen van mijn reis ga ik met hem nog doorbrengen in Singapore, helaas geen 2 weken meer samen reizen in Maleisië. Maar goed everything happens for a reason... De stad is echter wel super schoon en modern, we doen wat sightseeing, vervoeren ons met de luxe metro en treffen ons ook nog met een andere Zumpelveldenaar. De laatste avond hebben we een super gezellige avond in Circular Quay, ik zit er met gemengde gevoelens! Maar voor mij is de cirkel nu rond. De reis waar ik 6 maanden geleden aan begon, na 1 dag Tom trof in Rio en nu samen in Singapore wéér afscheid nemen. Ik wist dat ik het lastig ging hebben om afscheid te nemen van mijn reis, maar ik had niet kunnen vermoeden dat het zo ging aanvoelen...

Hoe gaat het nu echt met jou? Wat heb je allemaal gedaan? Wat was het mooiste wat je hebt gezien? Wat ga je nu doen?
Een van de vele vragen die de afgelopen 3 weken op me afgevuurd zijn. Het gaat inmiddels weer beter met me maar de eerste week was voor mij écht wennen. De alom bekende cultuurshock heb ik dus echt in Nederland gekregen. Ik beleef alles anders maar hier is alles hetzelfde. Tijdens mijn reis wist ik tot dusver beter raad met mezelf dan de laatste tijd in Nederland. Ik had deze stap ook echt nodig omdat ik van nature een ontdekker ben en te nieuwsgierig ben naar wat er verder in deze grote wereld afspeelt. De jaren vliegen voorbij en het idee dat ik me uitsluitend met één materie bezig houd maakt me bijzonder onrustig. Natuurlijk prijs ik mezelf, bijna dagelijks, rijk met de gedachte dat ik in een enorme luxe positie verkeer zeker als ik dat vergelijk met wat ik onderweg heb gezien. Dat ik gewoon zes maanden op reis kan terwijl ik niet hoef te werken en dat voor sommige locals mijn reisbudget nog niet het bedrag is wat zij hun hele leven bij elkaar kunnen werken. Ik was vrij en hoef geen rekening te houden met een beperkt aantal vakantiedagen per jaar. Dit is een rijkdom waar ik dagelijks bewust van genoten heb! Maar deze luxe positie voelt soms ook als een beperking...

Niet ik hoef de wereld vorm te geven, de wereld vormt mij!! Dat besef ik nu pas goed omdat ik meedraai in een Nederlandse molen waarbij ik bepaalde essentiële vraagstukken oversla. Wie ben ik... Wat doe ik en waar wil ik naar toe. Over wie ik ben kan ik nog wel 100 blogs of een boek schrijven of heel kort zijn. De mensen die mij goed kennen hoeven hier geen verdere toelichting over en de rest die mag zelf een beeld vormen nadat ze hier een tijdje hebben kunnen meereizen in mijn wereldje! Waar wil ik naar toe? Ik heb zes maanden de tijd gehad om hier over na te denken en nog altijd geen duidelijk antwoord hierop kunnen vormen maar ik wil nog veel meer dan wat ik tot nu toe heb gedaan! Maar het idee dat ik daarom de komende vijfentwintig jaar in Nederland moet zijn geeft me een buitengewoon benauwd gevoel. De vrijheid die ik de afgelopen tijd heb ervaren zie ik als een enorm rijkdom waar ik het rendement graag van oogst. We zullen zien wat de toekomst brengt... Qua reizen staan er in ieder geval nog veel landen op mijn verlanglijstje: Vietnam, Zuid-Afrika, Nepal, Tibet, Cambodja, India, Rusland, Laos, China, Micronesië, Borneo, Thailand, Panama, Colombia, Bora Bora, Rome, NY, Mexico, Cuba, Westkust US, Costa Rica, de Zijde Route, Trans-siberian express, Komodo, Malediven, Kenia, Moskou, Antillen, Bahama's en nog veel meer wereldsteden, eilandjes en plaatsen die ik hoop aan te doen!

Het is zo moeilijk om van de afgelopen maanden met bijna alleen maar hoogtepunten één ding aan te wijzen wat het mooiste was want ieder plaatsje, land, cultuur heeft zo z'n charme. Maar goed als je me zou dwingen dan zal ik toch toegeven dat Argentinië toch echt op nr 1 staat, een heel divers land waar ik zoveel gezien heb en zo genoten heb ... Buenos Aires, sneeuw in Bariloche, walvissen in Puerto Madryn, gletsjer Perito Moreno, Patagonië, Mendoza maar de watervallen van Iguassu stijgen boven alles uit! Maar wat heb ik óók genoten van de Atacama Woestijn in Chili, de geisers, de zoutvlaktes van Bolivia, caipirinha's in Brasil, La Paz, de tripjes met Justin en Jeske, de goede zorgen van lieve Tom, cocabladeren van onze gids Lucas, San Pedro Prison met Patrick, Machu Picchu, de floating Islands van Puno, de Pacific Ocean bij Fiji, NYE op Bounty Island, sambuca i.c.m. wodka en bacardi, skyjump, het ruige landschap van Nieuw-Zeeland, het camper-avontuur met Bram en Tom, de dolfijnen in Akoroa, lakens vouwen met Willie, mijn korte tijd in Oz, de gekke backpackers, hostels, malibu @ Blennheim, mijn autoreis met Luc en David, zand aan mijn voeten, altijd op mijn havaianas kunnen lopen, bbqen, duiken, geen stijltang gebruiken, kiezen uit dezelfde beperkte kleren, de talloze pasta's die gekookt zijn, het prachtige Bali en nog mooiere Lombok, bezoek van Raquel, de vriendelijke Indo's, de mooie Argentijnen, de spaanse taal, de Argentijnse steaks, dulche de leche, vriendschappen voor het leven, voor-het-slapen-gaan-verhalen, draadstaal anekdotes, Gili Trawangan en de hilarische momenten met Raquel, de fransen en Marit en Phil, de boeken die ik versleten heb en zo kan ik nog uren doorgaan. Herinneringen die jullie niet veel zeggen als ik hierover praat maar soms kan ik met enkele van jullie terug mijmeren naar deze onvergetelijke momenten! En als jullie het ook willen ervaren kan ik jullie maar één advies geven: boek je ticket en explore, dream en discover! Ik heb ook genoten van jullie reacties, berichtjes, e-mails, smsjes en skypemomenten! Zonder had ik niet gekund!!! Maar het meeste heb ik genoten van het gevoel dat ik LEEF en een droom heb waargemaakt!

Einde

Waar begin en eindig ik om het einde van dit te beschrijven? Ik heb zo lang van moment tot moment geleefd, van uur tot uur, van dag tot dag. Elke dag laten komen met de zekerheid dat de belofte van een nieuwe dag ligt zonder plan, zonder concrete verwachtingen. Maar met de zekerheid en het constante gevoel dat de blik waarmee ik naar de wereld en naar mezelf kijk voor altijd aan het veranderen is.

Ik heb in zo'n korte tijd zoveel impressies opgedaan, dat ik moeite heb om alles te verwerken. Mensen leren kennen en afscheid genomen. Zoveel plaatsen aangedaan en weer achter me gelaten. Reizen op de manier zoals de laatste zes maanden, betekent o.a. afscheid nemen en niet te vroeg omkijken. Als ik mijn blogs teruglees heb ik me wel schuldig gemaakt aan het te vroeg omkijken. Het is veel belangrijker de indrukken even te laten rusten terwijl je ze de rug toekeert. Om ze later, misschien veel later, met hernieuwde kracht opnieuw te kunnen beleven. En afscheid nemen is een kunst. Datgene en diegene die je achtergelaten hebt een plaats geven in je herinneringen, een bepaalde vorm van respect betuigen! 

Mensen die in je leven schuiven, of jij die even in hun leven binnenschuift, soms geruisloos, en na een tijdje weer vertrekken. Soms doet dat pijn. Mensen met wie je op dezelfde golflengte zit, dezelfde dromen deelt, een schitterende tijd mee doorbrengt, en dan plots zijn ze er niet meer. Van het overgrote gedeelte weet je dat je ze nooit meer terug ziet, misschien nog eens een berichtje of een mailtje en daar stopt het dan. Terwijl je intuïtief aanvoelt dat, als je in dezelfde streek geleefd had of meer tijd samen zou doorbrengen, dat vrienden voor het leven hadden kunnen worden.
Maar dat kan net ook de positieve kant van de zaak zijn: het is bijna een natuurwet dat mooie dingen eindig zijn. En zoals ik de laatste tijd wel vaker heb gehoord is het soms beter mooie dingen te laten ophouden vóór ze ophouden mooi te zijn…!

Iedereen die ook maar onderdeel van mijn reis was op wat voor manier dan ook (thuis of terplekke) of er toe heeft bijgedragen tot deze onvergetelijke ervaring: ik kan jullie niet genoeg bedanken!!!

Memories will last for years!!!